Το σύνδρομο Heller σχετίζεται με παιδιά, τα οποία, ενώ αναπτύσσονταν φυσιολογικά, εμφάνισαν αιφνιδίως κάποια παλινδρόμηση μεταξύ της ηλικίας των δύο ( 2 ) και δέκα ( 10 ) ετών. Χαρακτηρίζεται από απώλεια κεκτημένων γνωστικών ικανοτήτων και από τυπική αυτιστική συμπτωματολογία, η οποία δεν οφείλεται σε κάποιο νευροεκφυλιστικό νόσημα, ή σχιζοφρένεια.
Χαρακτηριστικά του συνδρόμου Heller
Η αποδιοργανωτική διαταραχή της παιδικής ηλικίας, είναι μια διαβρωτική νευροαναπτυξιακή διαταραχή. Το σύνδρομο Heller βρίσκει το παιδί σ’ ένα φάσμα προβλημάτων συμπεριφοράς, που ίσως να σχετίζονται με διαταραχές του φάσματος του αυτισμού .
Τα άτομα με σύνδρομο Heller εμφανίζουν κλινικά σημαντικές απώλειες σε τουλάχιστον δύο από τις ακόλουθες δεξιότητες:
- Στην γλώσσα, τις κοινωνικές δεξιότητες, ή προσαρμοστική συμπεριφορά.
- Στις κινητικές δεξιότητες.
Διάγνωση του συνδρόμου Heller
Συνήθως η διάγνωση γίνεται μεταξύ τριών ( 3) έως τεσσάρων ( 4 ) ετών. Η εμφάνιση των συμπτωμάτων μπορεί να είναι απότομη, ή σταδιακή. Πριν τον εντοπισμό των συμπτωμάτων δεν παρατηρούνται ανωμαλίες στη γλώσσα, τη μη-λεκτική επικοινωνία, τις κοινωνικές σχέσεις, το παιχνίδι, την προσαρμοστική συμπεριφορά και την συναισθηματική ανάπτυξη. Ωστόσο στην πορεία, ίσως το παιδί να σταματήσει να μιλάει, ή ενδεχομένως να περιορίσει την ομιλία του και πιθανόν να εμφανίσει κοινωνικά και συναισθηματικά προβλήματα, όπως για παράδειγμα, εάν κατά το παρελθόν ένα παιδί έδειχνε χαρά με την αγκαλιά, τώρα να αντιδρά σ’ αυτού του είδους την φυσική επαφή.
Ένα παιδί με αποδιοργανωτική διαταραχή της παιδικής ηλικίας, έχει περισσότερες πιθανότητες από τα παιδιά που είναι στο φάσμα του αυτισμού, να δείξει στερεότυπες συμπεριφορές.
Η επιληψία εμφανίζεται πολύ συχνά σε άτομα με σύνδρομο Heller, συγκριτικά με κείνα που παρουσιάζουν αυτισμό, όπως επίσης διαφέρει και ο βαθμός της διανοητικής αναπηρίας.
Αντιμετώπιση του συνδρόμου Heller
Η έγκαιρη παρέμβαση είναι πολύ σημαντική. Είναι απαραίτητη η ειδική διαπαιδαγώγηση, ώστε το παιδί να ενταχθεί όσο πιο ομαλά γίνεται στην υπάρχουσα πραγματικότητα.
Απαραίτητη είναι μια ολοκληρωμένη διαγνωστική αξιολόγηση. Κατόπιν συστήνεται ένα εξατομικευμένο πρόγραμμα αποκατάστασης που μπορεί να περιλαμβάνει παιδοψυχιατρική παρακολούθηση, ψυχολογική υποστήριξη και συμβουλευτική γονέων. Με την κατάλληλη θεραπεία και εκπαίδευση τα παιδιά με σύνδρομοo Heller, μπορούν να έχουν μια ολοκληρωμένη και αυτόνομη ζωή.